Αλβανία: Οι πρέσβεις του ΟΑΣΕ και της ΕΕ
χαιρετίζουν την εκλογή του Μπ. Νισάνι στην προεδρία
|
|
|
|
Ο επικεφαλής της αποστολής του ΟΑΣΕ στην
Αλβανία Ευγκέν Βόλφαρθ χαιρέτισε την εκλογή του υπουργού Εσωτερικών της
Αλβανίας Μπουγιάρ Νισάνι στην Προεδρία της χώρας, χθες το απόγευμα, από την
αλβανική βουλή, με 73 ψήφους.
«Η εκλογή του κ. Νισάνι ως επόμενου
Προέδρου της Αλβανίας είναι καλά νέα. Εκτιμούμε πολύ το αποφασιστικό έργο του
υπουργού υπέρ της έννομης τάξης σε μία σειρά κοινών σχεδίων με τον ΟΑΣΕ στην
Αλβανία. Είμαι πεπεισμένος πως η βαθιά γνώση του και η ευρεία εμπειρία του θα
τού επιτρέψουν να υπηρετήσει τη χώρα του με τον πλέον εποικοδομητικό τρόπο»
ανέφερε ο κ. Βόλφαρθ.
Την εκλογή του Μπουγιάρ Νισάνι χαιρέτισε
και ο επικεφαλής της αποστολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Αλβανία, πρέσβης
Ετόρε Σέκουι. «Θα ήθελα να ευχηθώ καλή επιτυχία στον κ. Νισάνι στη θέση του
Προέδρου, μία θέση που αντιπροσωπεύει την ενότητα του λαού» τόνισε ο πρέσβης
της ΕΕ.
«Ο ρόλος του Προέδρου στην εδραίωση της
ανεξαρτησίας των κρατικών θεσμών στην Αλβανία και στην παροχή βοήθειας στη
χώρα με τη συνένωση όλων των προσπαθειών είναι αποφασιστικής σημασίας για την
Αλβανία προκειμένου να ανταποκριθεί επιτυχώς στην πορεία της προς την
Ευρωπαϊκή Ένωση» πρόσθεσε.
|
Ανώτερος αξιωματούχος
των ΗΠΑ προτρέπει την Αλβανία να λάβει υπόψη της, τις συστάσεις της Ευρωπαϊκής
Ένωσης, για τις βελτιώσεις που πρέπει να προβεί, πριν η χώρα αξιολογηθεί για να
αρχίσει διαπραγματεύσεις.
Συγκεκριμένα, Ο Φίλιπ
Ρίκαρ, αναπληρωτής βοηθός του Στέιτ Ντιπάρτμεντ με αρμοδιότητα για την Ευρώπη
και την Ευρασία, δήλωσε στην Voice of America ότι το παράθυρο ευκαιρίας για την
ταχεία ένταξη της Αλβανίας κλείνει και η ΕΚ θα αρχίσει σύντομα να προετοιμάζει
τη νέα αξιολόγηση για την ετοιμότητα των Τιράνων ώστε να αρχίσουν συνομιλίες
για την ένταξη της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο Ρίκαρ είπε ότι οι Αλβανοί
πολιτικοί έχουν χάσει λίγο χρόνο εξαιτίας των πρόσφατων εκλογών, αλλά τώρα
οφείλουν να καλύψουν τη διαφορά. .
Η
γερμανική εφημερίδα Die Welt: Η Αλβανία στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2025
Για πολλά χρόνια ακόμα θα πρέπει να κάμουν υπομονή οι
Αλβανοί για να δουν τη χώρα τους πλήρες μέλος της Ε.Ε. Σε προ ημερών άρθρο στην
γερμανική εφημερίδα Die Welt επισημαίνεται πως «Οι πολύ φτωχές χώρες και που
κυριαρχούνται από τη διαφθορά όπως η Αλβανία, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη και το
Κόσοβο, στην καλύτερη περίπτωση θα είναι έτοιμες να μπουν στην ΕΕ το 2025.
Αφετέρου όμως στα Δυτικά Βαλκάνια μπορει να δημιουγρηθεί μια διταξική κοινωνία,
πράγμα που επισημαίνεται από πολλά μέλη της ΕΕ. Αυτό μπορεί να καταστεί επικίνδυνο
και να οδηγήσει σε μια νέα αποσταθεροποίηση της περιοχής. Αυτό, καταλήγει το
άρθρο, δεν το επιθυμεί κανείς στις Βρυξέλλες.»
Το άρθρο στη γερμανική εφημερίδα κάνει ιδαίτερα λόγο για τη
Σερβία που το Δεκέμβριο φέτος κατέθεσε επίσημη αίτηση για εισδοχή στην ΕΕ,
υπογραμμίζοντας πως «ο πρόεδρος Τάντιτς έκανε λόγο για μια περίοδο βαθιών και
επώδυνων μεταρρυθμίσεων.»
Υψηλά ιστάμενοι κύκλοι στην ΕΕ περιμένουν ώστε η Σερβία να
ενωθεί με την ΕΕ στις αρχές του 2014. Μια διαδικασία ένταξης γεμάτη εμπόδια,
όπως η περίπτωση της Τουρκίας, αποκλείεται για τη Σερβία. Γιατί; Γιατί αυτή η
χώρα βρίσκεται στις «πύλες της Ευρώπης» σύμφωνα με την άποψη των ευρωπαίων, και
είναι πολύ σημαντική χώρα για τη σταθερότητα των Βαλκανίων»
Ακόμα σχετικά με την Αλβανία η εφημερίδα υπογραμμίζει πως «…
πρέπει να περιμένει ακόμα. Η κυβέρνηση των Τιράνων τον Απρίλιο αυτής της
χρονιάς κατέθεσε αίτηση ένταξης. Πριν μερικές εβδομάδες η Επιτροπή της ΕΕ
παρέδωσε σ΄αυτή τη χώρα 2280 ερωτήσεις, στις οποίες πρέπει να απαντήσουν…»
Ωστόσο η κυβέρνηση του Σαλί Μπερίσα υπόσχεται πως στις αρχές
του β΄εξαμήνου του 2010 τα Τίρανα θα πετύχουν την ελευθερη διακίνηση των
πολιτών τους προς τις χώρες της ΕΕ. Στην πράξη όμως αυτό φαντάζει ακατόρθωτο
λόγω της παρατεταμένης πολιτικής αστάθειας που χαρακτηρίζει τη χώρα. Έξι μήνες
μετά τις εκλογές η μείζονα αντιπολίτευση συνεχίζει να μποϊκοτάρει τις εργασίες
της Βουλής, κι ενώ στον ορίζοντα δεν φαίνεται να αλλάξει κάτι τους επόμενους
μήνες του 2010.
Οι προοπτικές ένταξης της Τουρκίας στην
Ευρωπαϊκή Ένωση
Του Αριστείδη Π.
Μπιτζένη*
Η πιο κοντινή αλλά και σημαντικά αισιόδοξη,
ταυτόχρονα όμως και ουτοπική, ημερομηνία ένταξης της Τουρκίας είναι η 1.1.2013,
όταν θα υπάρξει και σε ισχύ το νέο πλάνο οικονομικού προϋπολογισμού για την
Ε.Ε. για την περίοδο 2013-2019.
Θα αναφερθούμε στο
σημερινό μας άρθρο στην ιδιάζουσα περίπτωση της Τουρκίας αναφέροντας τα εξής: Η
προοπτική ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. έχει μεγάλο βάθος στην ιστορία, από τη
στιγμή που η συμφωνία σύνδεσης Τουρκίας και Ε.Ε. υπογράφηκε μόλις στις
12.9.1963 και τέθηκε σε ισχύ στις 1.12.1964. Αρκετά αργότερα, στις 14 Απριλίου
του 1987, η Τουρκία υπέβαλε επίσημη αίτηση για προσπάθεια απόκτησης της
ιδιότητας του πλήρους μέλους της τότε Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ).
Η αίτηση απορρίφθηκε αρχικώς το Δεκέμβριο του
1989 αλλά και δευτερευόντως το 1997, παρόλο που προηγήθηκε το θετικό βήμα της
τελωνειακής ένωσης της Τουρκίας με την Ε.Ε. το 1995. Το ευρωπαϊκό συμβούλιο του
Ελσίνκι στις 10-11 Δεκεμβρίου 1999 σηματοδότησε μια νέα αρχή για την Τουρκία,
από τη στιγμή που αναγνωρίστηκε η Τουρκία σαν ένα ισότιμο ως προς τα άλλα
υποψήφια προς ένταξη στην Ε.Ε μέλη. Το δεδομένο αυτό αποτέλεσε το επίσημο
άνοιγμα της Ε.Ε. σε μία χώρα με διαφορετικά πολιτιστικά, πολιτισμικά αλλά και
θρησκευτικά στοιχεία από αυτά των μελών της Ε.Ε. Η Τουρκία με δεδομένο ότι
απείχε σημαντικά από το να ικανοποιήσει τα κριτήρια της Κοπεγχάγης και τα 31
κεφάλαια (σήμερα είναι πλέον 35 κεφάλαια) του ευρωπαϊκού κεκτημένου ήταν
φυσιολογικό να μην ενσωματωθεί στην Ε.Ε. τον Μάιο του 2004. Το Δεκέμβριο του
2004 (16.12.2004) οι ηγέτες των χωρών - μελών της Ε.Ε., με εξαίρεση μόνο την
Αυστρία (η οποία δεν επιθυμούσε να δοθεί ιδιότητα υποψηφίου πλήρους μέλους της
Ε.Ε. για την Τουρκία), πρόσφεραν ημερομηνία έναρξης ενταξιακών συνομιλιών με
την Τουρκία. Αυτή η ημερομηνία ήταν η 3η Οκτωβρίου 2005, ημερομηνία που
ξεκίνησαν επισήμως οι ενταξιακές συνομιλίες μεταξύ Ε.Ε. και Τουρκίας.
Έτσι δόθηκε η δυνατότητα στην Τουρκία να
ξεκινήσει επισήμως την ενταξιακή της πορεία, χωρίς όμως να της δοθεί
συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και συγκεκριμένη μελλοντική ημερομηνία ένταξης.
Επόμενος σταθμός για την Τουρκία ήταν η 11η Νοεμβρίου 2006, ημερομηνία κατά την
οποία οι υπουργοί Εξωτερικών των κρατών-μελών της Ε.Ε. επικύρωσαν το πάγωμα
οκτώ από τα τριάντα πέντε κεφάλαια του ευρωπαϊκού κεκτημένου για την περίπτωση
της Τουρκίας (κεφ. 1 ελεύθερη μετακίνηση εμπορευμάτων, κεφ. 3 ελεύθερη παροχή
υπηρεσιών, κεφ. 9 χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, κεφ. 11 γεωργία και αγροτική
ανάπτυξη, κεφ. 13 αλιεία, κεφ. 14 πολιτική μεταφορών, κεφ. 29 τελωνειακή ένωση,
και κεφ. 30 εξωτερικές σχέσεις). Όλα αυτά συνέβησαν επειδή η Τουρκία αρνήθηκε
να συμμορφωθεί στις υποχρεώσεις της έναντι των υπολοίπων μελών της Ε.Ε. και πιο
συγκεκριμένα έναντι της Κύπρου, από τη στιγμή που η Τουρκία αρνείτο να ανοίξει
όλα τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά της στους Κύπριους. Γενικότερα υπάρχει έντονος
σκεπτικισμός όσον αφορά την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. από τη στιγμή που είναι
μία χώρα με 70 και πλέον εκατ. κατοίκους (με τάσεις μεγέθυνσης του πληθυσμού
της, όταν στην Ε.Ε. υπάρχει δημογραφικό πρόβλημα), με πολύ χαμηλό κατά κεφαλήν
εισόδημα, χαμηλό επίπεδο ζωής (περίπου στο ¼ του μέσου Ευρωπαίου) και μεγάλες
οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες. Ταυτόχρονα υπάρχουν φωνές οι οποίες
ομιλούν για μία χώρα η οποία πολιτισμικά και γεωγραφικά δεν ανήκει στην Ε.Ε.,
μία χώρα που δεν αναγνωρίζει δικαιώματα στη μειοψηφία των 15 περίπου εκατ.
Κούρδων, η οποία επικροτεί εθνικές και θρησκευτικές διακρίσεις, και αποτελεί
μια μουσουλμανική χώρα (η οποία με την ένταξή της θα αυξήσει το ποσοστό των
μουσουλμάνων στην Ε.Ε. από 3% σε 20%), ενώ ταυτόχρονα εμφανίζεται ισχυρό το
στρατιωτικό καθεστώς και το εθνικιστικό στοιχείο (ισλαμιστές - φονταμενταλιστές),
αποτελώντας τέλος μία χώρα η οποία συνορεύει με κράτη στα οποία επικρατεί
αστάθεια σε όλα τα επίπεδα (Ιράκ, Ιράν και Συρία).
Το πιο σημαντικό ίσως που κάνει διστακτικούς
τους Ευρωπαίους ως προς την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. είναι το οικονομικό
κόστος που απορρέει από την προσδοκώμενη οικονομική βοήθεια που θα απευθυνθεί
προς την Τουρκία μέσω των κοινοτικών πλαισίων στήριξης. Στο πλαίσιο αυτό
υπολογίζονται ότι η Τουρκία θα απορροφά ανά τριετία κονδύλια αντίστοιχα του
ποσού που λαμβάνουν οι δέκα νέες χώρες που εντάχθηκαν στην Ε.Ε. τον Μάιο του
2004, οικονομική βοήθεια η οποία θα κυμαίνεται μεταξύ 36,7 - 45,1 δισ. ευρώ
(περίπου 15 δισ. ευρώ ετησίως ή αλλιώς περίπου το 10% του ετήσιου
προϋπολογισμού οικονομικής βοήθειας της Ε.Ε. (27)). Πολύ θετικοί ως προς την
ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. είναι οι ΗΠΑ (επειδή πιστεύουν ότι θα επέλθει
μεγαλύτερη πολιτική σταθερότητα σε όλη την ευρύτερη περιοχή, καθώς και ότι η
Τουρκία ως μέλος του ΝΑΤΟ και σύμμαχος των ΗΠΑ θα ευνοούταν οικονομικά,
εμπορικά, πολιτικά και κοινωνικά με ενδεχόμενη ένταξή της στην Ε.Ε., επομένως
θα ευνοούταν ένας δικό τους σύμμαχος) και το Ηνωμένο Βασίλειο (κυρίως για
λόγους ενιαίας πολιτικής με την Αμερική). Από την άλλη πλευρά αρνητικοί είναι η
Αυστρία (κυρίως λόγω ιστορικών στοιχείων, βλέπε Αυστροουγγρική αυτοκρατορία
ενάντια στην Οθωμανική αυτοκρατορία - ταυτόχρονα η Αυστρία ανακοίνωσε ότι θα
πραγματοποιήσει δημοψήφισμα για τη περίπτωση της Τουρκίας), η Γερμανία
(υπάρχουν φόβοι για κύμα μουσουλμάνων μεταναστών, επίσης πληθυσμιακά η Τουρκία
θα έχει τον δεύτερο ή ακόμη και τον πρώτο μεγαλύτερο αριθμό αντιπροσώπων στο
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εφόσον η Τουρκία, όταν ενταχθεί στην Ε.Ε., θα είναι
πληθυσμιακά η μεγαλύτερη στην Ε.Ε. χώρα), η Γαλλία (υπάρχουν οι ίδιοι φόβοι για
κύμα μουσουλμάνων μεταναστών, ενώ επιπλέον η Γαλλία δείχνει έντονο
προβληματισμό στην άρνηση από πλευράς Τούρκων της αναγνώρισης της γενοκτονίας
άνω του 1 εκατ. Αρμενίων μεταξύ 1915-1923, ο δε Σαρκοζί μπλοκάρισε το κεφάλαιο
για την Οικονομική και Νομισματική Ένωση τον Ιούνιο του 2007), η Ολλανδία και η
Ισπανία.
Η πιο κοντινή αλλά και σημαντικά αισιόδοξη,
ταυτόχρονα όμως και ουτοπική, ημερομηνία ένταξης της Τουρκίας είναι η 1.1.2013,
όταν θα υπάρξει και σε ισχύ το νέο πλάνο οικονομικού προϋπολογισμού για την
Ε.Ε. για την περίοδο 2013-2019. Η Τουρκία τα τελευταία τρία χρόνια έδειξε μια
πρόοδο στην ενταξιακή της πολιτική προς την Ε.Ε., όταν για παράδειγμα άνοιξε το
2007 τα κεφάλαια για τις επιχειρήσεις και τη βιομηχανική πολιτική, για την
προστασία της υγείας και του καταναλωτή, για τη στατιστική και τον
χρηματοοικονομικό έλεγχο, καθώς και το κεφάλαιο των μεταφορών, ενώ το 2008
άνοιξε τα κεφάλαια για τους εταιρικούς νόμους και περί πνευματικής ιδιοκτησίας,
της κοινωνίας της πληροφορίας, και της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, ενώ
το 2009 άνοιξε το κεφάλαιο για τη φορολόγηση. Παρόλα αυτά τα δεδομένα της
κρίσης 2007-2009 και το -περισσότερο από ποτέ- παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον
δημιουργούν καθημερινά πολλές ζυμώσεις και εντυπωσιακές αλλαγές, οι οποίες
είναι πάρα πολύ δύσκολο να προβλεφθούν και οποιαδήποτε πρόγνωση για το μέλλον
της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα πιθανά νέα μέλη της είναι παρακινδυνευμένη αλλά
και επιστημονικά ελλιπής η τεκμηρίωσή της.
* O Αριστείδης
Π. Μπιτζένης είναι επίκουρος καθηγητής (μέλος ΔΕΠ) στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
στο τμήμα Διεθνών Ευρωπαϊκών Σπουδών
Turkey
and Europe
An uncertain path: Faltering
membership talks are reducing the European Union's influence
With Turkey vaunting itself as
a model for the Arab world, the tendency is to see its 50-year-old goal of
joining the European Union as dead. When you have a booming
economy, secular democracy and new regional clout, goes a common refrain, “who
needs Europe?” The membership talks that began in 2005 have all but stopped,
because of rows over Cyprus and the resistance to Turkish membership by some EU
countries. No new chapters have been opened for a year;
none will be unless Turkey opens its ports to Greek-Cypriot vessels, which is
unlikely.
The impasse was noted in this
week's European Commission report on Turkey's progress towards membership. Resorting to litotes, it said “the accession negotiations with
Turkey have regrettably not moved into any new areas for a year.” The ruling
Justice and Development (AK) party seems unworried. As the Europe minister, Egemen Bagis, likes to claim, “the EU
needs Turkey more than Turkey needs it.” Relations with Europe seem to be
souring, even though polls show popular support for EU membership holding up. The German Marshall Fund, an American think-tank, found 48% of
Turks were in favour this year, up from 38% in 2010.
Meanwhile, Turkey's mercurial
prime minister, Recep Tayyip Erdogan, is hinting at war over Greek-Cypriot
drilling for gas off Cyprus's southern coast, prompting a sharp rebuke from the
Americans. He has accused Britain and France of having “neocolonialist”
designs over Libya and claimed that an unnamed German foundation is financing
the Kurdish-separatist PKK. And his government plans to
introduce Arabic as an optional language in primary schools, still spurning the
Kurds' demands for the teaching of their mother tongue.
Some of this reveals the EU's
waning influence. Yet Turkey continues to become more democratic. The commission report notes the army's declining clout. Some properties confiscated from Christians are to be returned. The government plans to reduce pre-trial detention periods of as
long as ten years for terror suspects. Most important, the government
is consulting the opposition over a planned new constitution to replace the one
drafted after a military coup in 1980.
The commission still found
much to criticise. More journalists are in jail in Turkey (64 now) than in any other
country; violence against women is among the worst in the world; a renewed
clampdown on the Kurds has seen over 3,000 people arrested, including 12
elected mayors and six Kurdish members of parliament. Only this week prosecutors sought 150-year sentences for three
female Kurdish parliamentarians. Turkey still has much
modernising to do.
ΕΕ σε ΠΓΔΜ:
"Πρώτα η ονομασία, μετά οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις"
Ο αρμόδιος για τη διεύρυνση της ΕΕ, επίτροπος Στέφαν Φούλε,
διεμήνυσε προς την ΠΓΔΜ ότι δεν πρέπει να ελπίζει πως μπορεί να ξεκινήσει
ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, εάν δεν επιλυθεί το ζήτημα της ονομασίας
Ο κ.
Φούλε, σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό «Ελεύθερη Ευρώπη» (Radio Free
Europe), με έδρα την Πράγα, σημείωσε ότι δεν είναι ρεαλιστικό να αναμένει
κανείς πως μπορεί να σημειωθεί πρόοδος στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις και να
αφεθεί για το τέλος το ζήτημα της ονομασίας.
«Η
επιλογή να φυλάσσεται ή να αφήνεται το δύσκολο ζήτημα για το τέλος της διαδικασίας,
δεν είναι ρεαλιστική. Το να πιστεύει κανείς ότι θα σημειώσει πρόοδο και πως
όταν γίνουν όλα, τότε μπορούμε να κοιτάξουμε και το ζήτημα του ονόματος,
πιστεύοντας ότι έτσι θα είναι πιο εύκολο, συνιστά μια πολύ επικίνδυνη
προσέγγιση και δεν θα πετύχει. Δεν θέλω να προδικάσω τι θα συμβεί τον
Δεκέμβριο, θα χαμήλωνα όμως τις προσδοκίες. Τα μέλη της Ένωσης είναι ξεκάθαρα
σχετικά με το ποια είναι η θέση τους για το ζήτημα της ονομασίας και τι πρέπει
να γίνει», πρόσθεσε.
Ο
κοινοτικός επίτροπος, ακόμη, υπογράμμισε ότι «θα ήταν αφελές να πιστεύει κανείς
ότι μπορεί να ληφθούν θετικές αποφάσεις "παρκάροντας" το ζήτημα του
ονόματος κάπου, σε ένα εγκαταλελειμμένο "πάρκινγκ", στο τέλος αυτού
του δρόμου που είναι μακρύς».
Ο κ.
Φούλε, μετά τη συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ, Νίκολα
Γκρούεφσκι, στα Σκόπια, επεσήμανε ότι η καλλιέργεια και διατήρηση των σχέσεων
καλής γειτονίας είναι πολύ σημαντικός παράγοντας για την ευρωπαϊκή ενταξιακή
πορεία της ΠΓΔΜ.
Η
κυβέρνηση της ΠΓΔΜ εκτιμά ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην ετήσια έκθεση προόδου
για τη χώρα, η οποία αναμένεται να δημοσιοποιηθεί στις 10 Οκτωβρίου, θα
επαναλάβει τη σύσταση, προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, για έναρξη ενταξιακών
διαπραγματεύσεων της ΕΕ με την ΠΓΔΜ. Ωστόσο, ο κ.Φούλε σημείωσε ότι το Ευρωπαϊκό
Συμβούλιο θα λάβει «πολιτική απόφαση», τον Δεκέμβριο.
Η
Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στις τρεις τελευταίες ετήσιες εκθέσεις της για την πρόοδο
στην ΠΓΔΜ (2009, 2010, 2011) απηύθυνε σύσταση προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για
καθορισμό ημερομηνίας έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων μεταξύ της ΕΕ και της
ΠΓΔΜ, ωστόσο το Συμβούλιο δεν έχει κάνει αποδεκτή τη σύσταση αυτή, λόγω και της
έλλειψης προόδου στο ζήτημα της ονομασίας.
EU enlargement: The next eight
Eight countries are waiting in the wings to join the
European Union.
Croatia and Turkey started
accession talks on 3 October 2005. Turkey could complete them in 10-15 years,
but Croatia is set to join the EU in mid-2013.
The other Balkan countries
have been told they can join the EU one day,if they meet the criteria. These include democracy, the rule of law, a market
economy and adherence to the EU's goals of political and economic union.
Iceland is the latest country
to seek EU membership.
ALBANIA
Albania is not expected to
join the EU until 2015 at the earliest. It formally applied for membership on
28 April 2009.
Since 15 December 2010
Albanians with biometric passports have been able to travel visa-free to the
Schengen zone, which includes most EU countries.
Border controls are minimal
under the Schengen accord, but the EU will keep a close watch on the flow of
visitors from the Western Balkans.
EU governments say
strengthening the rule of law and combating organised crime and corruption
remain "urgent challenges" for Albania.
The EU and Albania concluded a
Stabilisation and Association Agreement (SAA), seen as the first step towards
membership, in June 2006.
The negotiations took
three-and-a-half years - three times longer than they took in Croatia's and
Macedonia's case.
This is because the EU thought
Albania was moving too slowly in the fight against corruption and organised
crime. The EU also has doubts about Albania's energy sector, which suffers from
unstable supplies.
BOSNIA-HERCEGOVINA
Bosnia-Hercegovina is not
expected to join the EU until 2015 at the earliest.
More than a decade after the
1992-5 war, it signed a Stabilisation and Association Agreement (SAA) with the
EU in June 2008. The EU was satisfied with progress in four key areas - police
reform, co-operation with the international war crimes tribunal, public
broadcasting and public administration reform.
Visa-free travel to the
Schengen zone began in mid-December 2010 for Bosnians with biometric passports.
The EU maintains a
peacekeeping force and a police mission in Bosnia-Hercegovina, where most Serbs
live in the autonomous Republika Srpska. The Bosniak-Croat federation and
Republika Srpska together form Bosnia-Hercegovina.
Bosnia's ethnic quarrels
remain a worry for the EU, along with corruption and organised crime.
The Commission says Bosnia is
still plagued by an "unstable political climate" and ethnic
divisions.
In December 2011 EU
governments urged Bosnia-Hercegovina to speed up key reforms, including
constitutional changes.
Later that month Bosnia's
Muslim, Croat and Serb leaders agreed on the formation of a central government,
ending 14 months of political deadlock.
The European Court of Human
Rights has ruled that Bosnia's electoral laws discriminate against Jews and
Roma (Gypsies), because only Bosniaks, Croats and Serbs are allowed to run for
high office.
CROATIA
Applied for membership:
February 2003
Confirmed as candidate
country: June 2004
Negotiations started: October
2005
Croatia has completed its
accession negotiations with the European Commission and a target date of 1 July
2013 has been set for it to join the EU.
Croatia will be the second
ex-Yugoslav country after Slovenia to join.
Judicial reform was among the
toughest of the 30 negotiating areas, or "chapters". EU Justice
Commissioner Viviane Reding said that "in one year they have completely
reformed their judiciary system and have made it irreversible".
The highest-profile target in
Croatia's crackdown on corruption is on trial - former Prime Minister Ivo
Sanader. He was arrested in Austria and extradited to Croatia. He is accused of
conspiring to commit crime and of abuse of office. He denies wrongdoing.
Prime Minister Jadranka Kosor
has replaced four ministers in the government she inherited from Mr Sanader.
A European Commission report in March 2011 said Croatia must make appointments of
judges and state prosecutors more transparent, clear court backlogs, pursue
high-level corruption investigations more thoroughly and do more to help
disadvantaged minorities.
A border dispute with
neighbouring Slovenia - an EU member - held up Croatia's accession talks until
early September 2009, when Slovenia agreed to lift its veto over the talks.
Slovenia agreed to detach the
border issue from the accession talks and seek to resolve it separately.
Back in 2005 accession talks were
delayed by seven months as Croatia struggled to convince the EU it was doing
its best to find war crimes suspect Gen Ante Gotovina. He was arrested in the
Canary Islands in December 2005.
On 15 April 2011 the war
crimes tribunal in The Hague sentenced Gen Gotovina and another wartime Croat
general, Mladen Markac, to 24 and 18 years in jail, respectively. They were
found guilty of atrocities against Serbs in 1995. There was widespread anger in
Croatia over the sentences.
ICELAND
Applied for full membership:
July 2009
Negotiations started: July
2010
The EU has opened accession
talks with Iceland.
But Iceland's progress is
threatened by a dispute over mackerel fishing.
Iceland objects to the EU and
Norway taking more than 90% of the total allowable catch recommended by
scientists. Iceland has increased its 2011 quota unilaterally by nearly 17,000
tonnes.
The European Commission is now
considering an EU-wide ban on the sale of mackerel caught by Iceland.
Another sensitive area is
financial reform, with Iceland still reeling from the collapse of its major
banks in 2008.
In two referendums Icelanders
have rejected compensation deals struck by their government with the UK and the
Netherlands over savings lost by investors in the collapsed Icesave online bank.
The UK and Dutch governments
want Iceland to reimburse the estimated 4bn euros (£3.4bn; $5.3bn) that they
paid as compensation to Icesave investors. The dispute will delay Iceland's EU
bid unless it is resolved.
According to Iceland's
President, Olafur Ragnar Grimsson, assets from the collapsed bank Landsbanki
will cover what is owed.
The European Commission says
Iceland is already deeply integrated with the EU - it applies about two-thirds
of EU laws - so it has less distance to cover than other applicants. But the EU
is not offering any "shortcut".
Iceland is in the Schengen
zone, meaning its people enjoy passport-free travel to many European countries.
Iceland also applies many of the EU's single market rules.
The North Atlantic island,
home to just 320,000 people, will not join unless Icelanders support it in a
referendum.
The Icelandic krona has
plummeted in value, but many Icelanders may still prefer to keep it. The
fallout from Europe's debt crisis means the euro has lost some of its lustre
since 2009.
Some Icelanders think they
would be better off outside the EU, fearing the impact of EU regulations on
their traditional fisheries and whaling.
Iceland's independence from
continental Europe has provided fertile ground for Eurosceptics, and recent
opinion polls suggest a strong "no" camp.
Icelandic membership would
give the EU a more significant role in the Arctic - a region rich in untapped
energy and mineral resources.
MACEDONIA
Applied for full membership:
March 2004
Confirmed as candidate:
December 2005
The European Commission has
recommended that the EU open membership talks with Macedonia.
It says the former Yugoslav
republic has made "convincing progress" in police reform, tackling
corruption and bolstering human rights.
Since 19 December 2009 Macedonians
have not needed visas to visit most EU member states - those in the Schengen
zone.
Hopes that accession talks
would open in 2008 suffered a blow from election violence in June and a
subsequent boycott of parliament by ethnic Albanian opposition parties.
But the June 2011
parliamentary elections were "transparent and well-administered", EU
governments said.
A bitter dispute with Greece
over Macedonia's name continues to hamper the country's bids to join the EU and
Nato.
Macedonia was admitted to the
United Nations in 1993 using the temporary name of the Former Yugoslav Republic
of Macedonia (Fyrom).
Greece argues that the name
"Macedonia" cannot be monopolised by one country, and that doing so
implies a territorial claim over the northern Greek region of the same name.
In a November 2008 interview,
Macedonian Foreign Minister Antonio Milososki said "it is important that
125 countries worldwide have recognised Macedonia's constitutional name,"
and added: "we remain firm on our stance that only the Republic of Greece
has a problem with Macedonia's constitutional name".
MONTENEGRO
Applied for full membership:
December 2008
Confirmed as candidate:
December 2010
Negotiations started: June
2012
Candidate status has boosted
Montenegro's bid and the EU opened the country's accession talks on 29 June
2012.
The EU says Montenegro must
intensify its efforts to consolidate the rule of law, fight organised crime and
corruption and protect freedom of expression.
Talks with the EU on a
Stability and Association Agreement (SAA) began shortly after the country
voted, in May 2006, to end its union with Serbia. The SAA was signed in October
2007.
Montenegro's Prime Minister,
Milo Djukanovic, has said he hopes his country will succeed in joining the EU
before neighbouring Serbia or Macedonia.
Since 19 December 2009,
citizens of Montenegro have not needed visas to visit most EU countries - those
in the Schengen zone.
SERBIA
Applied for full membership:
December 2009
Confirmed as candidate: March
2012
Serbia's progress towards the
EU has been sluggish - it is trailing far behind its neighbour Croatia, a
bitter enemy in the 1990s Balkan wars.
But EU leaders granted Serbia
candidate status at a Brussels summit in March 2012.
In February Serbia had made some
concessions on Kosovo, the breakaway territory which has been a major stumbling
block.
Belgrade agreed to allow
Kosovo to take part in west Balkan regional meetings, despite refusing to
recognise its independence. And the two sides agreed to control their volatile
border jointly.
Serbia's EU prospects improved
after the arrest on 26 May 2011 of Europe's most wanted war crimes suspect,
General Ratko Mladic.
The former Bosnian Serb
commander had been on the run for 16 years - a thorn in the side of Serbia's
President Boris Tadic, who has tried to steer his country towards the West
since 2008.
EU Enlargement Commissioner
Stefan Fuele said "a great obstacle on the Serbian road to the European
Union has been removed".
Serbia's co-operation with the
international war crimes tribunal in The Hague is a key condition in its
accession bid.
In July 2011 the last major
indictee wanted in The Hague, former Croatian Serb leader Goran Hadzic, was
arrested in northern Serbia and sent to The Hague for trial.
The two figures blamed the
most for Bosnian Serb wartime atrocities are also in custody - Gen Mladic and
Radovan Karadzic, who was arrested in Serbia in July 2008 and is on trial in
The Hague.
Serbia is unlikely to join the
EU until at least 2015.
Citizens of Serbia and two
other former Yugoslav republics - Macedonia and Montenegro - enjoy visa-free
travel to the Schengen area, which includes most of the EU. The visa waiver
applies to those who hold biometric passports.
Serbia signed a Stabilisation
and Association Agreement (SAA) with the EU in April 2008, but only in June
2010 did EU foreign ministers agree to put it into effect.
Kosovo's 2008 declaration of
independence is recognised by most EU members.
A UN resolution in September
2010, in which Serbia dropped its demand to reopen negotiations on Kosovo's
status, signalled Belgrade's willingness to compromise.
The EU wants to see better
Serbian co-operation with its police and justice mission in Kosovo, called
Eulex. Many Kosovo Serbs are reluctant to recognise the authority of Eulex.
TURKEY
Applied for full membership:
1987
Confirmed as candidate:
December 1999
Negotiations started: October
2005
Turkey met the last condition
for accession talks in July 2005, when it extended a customs union with the EU
to all new member states, including Cyprus.
However, it failed to ratify
the customs union and its ports and airports remain closed to Cypriot traffic.
The EU responded, in December 2006, by freezing accession talks in eight policy
areas.
In December 2011 EU governments
reaffirmed the freeze, saying it would "have a continuous effect on the
overall progress of the negotiations".
"Turkey has still not
made progress towards the necessary normalisation of its relations with the
Republic of Cyprus," they said.
But Cyprus took up the EU's
six-month rotating presidency in July 2012 and the immediate outlook for
Turkey's negotiations remains bleak, as Turkey refuses to talk to the Cyprus EU
presidency.
So far only 13 of the 33 areas
of negotiation - called "chapters" - have been opened.
The negotiations have been
overshadowed by concerns about freedom of speech and democracy in Turkey,
treatment of religious minorities, women's and children's rights, civilian
control of the military and the Cyprus tensions.
The European Commission has
called on Turkey to strengthen democracy and human rights, underlining the need
for deeper judicial reform.
EU governments praised the
"full respect of democratic standards and the rule of law" in
Turkey's June 2011 parliamentary elections.
The EU has welcomed Ankara's
moves to improve Kurdish rights and its efforts to normalise ties with
neighbouring Armenia.
The EU also welcomed the Yes
vote in a Turkish referendum in September 2010, which gave the ruling AK Party
the go-ahead to change the military-era constitution and bring it more into
line with EU norms.
A number of senior politicians
in the EU want Turkey to have a partnership deal with the EU, rather than full
membership. They include Germany's Chancellor Angela Merkel. As French
president Nicolas Sarkozy was also prominent among them.
Some politicians worry that
such a large, mainly Muslim country would change the whole character of the EU,
while others point to the young labour force that Turkey could provide for an
ageing Europe.
The UK Foreign Office says it
expects Turkey to be ready for membership "in a decade or so".
