Π.Γ.Δ.Μ.

Γενικά χαρακτηριστικά της χώρας και σύντομη αναδρομή  στη σύγχρονη ιστορία της. 

Σημαία: 

Μέλος του χώρου Σένγκεν: Όχι

Πρωτεύουσα: Σκόπια

Συνολική έκταση: 25.713 km ²

Πληθυσμός: 2.058.539

Νόμισμα: Μακεδονικό Δηνάριο

Θρησκεία: Ορθόδοξος Χριστιανισμός

 Πολίτευμα: Κοινοβουλευτική Δημοκρατία

Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Βασίλειο της Σερβίας εντάχθηκε στο νεοσύστατο Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων. Το 1929, μετονομάστηκε επίσημα σε Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας,  με πρωτεύουσα Σκόπια το οποίο τελικά έγινε η σύγχρονη Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Σλάβοι στη Σερβική πλευρά της Μακεδονίας, θεωρήθηκαν ως νότια Σέρβοι και χρησιμοποιούσαν μια διάλεκτο της  Νότιας Σερβίας ως επίσημη γλώσσα. Για να ενισχύσουν τη γλώσσα αυτή, έθεσαν εκτος λειτουργίας τα Βουλγαρικά, Ελληνικά και Ρουμανικά σχολεία. Η πολιτική της Σερβοποίησης  τη δεκαετία του 1920 και του 1930 οδήγησε σε συγκρούσεις με τις κοινότητες που πρόσκειντο φιλικά στη Βουλγαρία. Έτσι    αναδύθηκε η  εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση  (ΕΜΕΟ), που διείσδυσε στη Βουλγαρία.

Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, μέρος του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας κατελήφθη από την Ιταλοκρατούμενη Αλβανία ,αποσπώντας τα κομμάτια εκείνα του κράτους που ο πληθυσμός ήταν Αλβανικής προέλευσης και η προ-Γερμανικής κατοχής Βουλγαρία κατέλαβε τα εναπομείναντα εδάφη Οι δυνάμεις κατοχής καταδίωξαν τους κατοίκους που τους αντιτίθεντο, αυτό οδήγησε κάποιους από αυτούς να συνασπιστουν με το κίνημα της Κομμουνιστικής Αντίστασης του Τίτο.

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η Γιουγκοσλαβία  ανασυστάθηκε ως ένα ομοσπονδιακό κράτος υπό την ηγεσία της Κομμουνιστικής κυβέρνησης του Τίτο. Το 1944 όταν και ιδρύθηκε η πρώην επαρχία Βαρδάρη, το μεγαλύτερο μέρος του εδάφους της μεταφέρθηκε σε ξεχωριστή δημοκρατία, ενώ τα βορειότερα τμήματα της επαρχίας παρέμειναν στη Σερβία. Το 1946, της χορηγήθηκε αυτονομία ως ομοσπονδιακό κράτος με την ονμασία «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας"  στο πλαίσιο της νέας Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας . Στο Σύνταγμα της Γιουγκοσλαβίας 1963 ελαφρώς μετονομάστηκε, για να ευθυγραμμιστεί με τις άλλες γιουγκοσλαβικές δημοκρατίας.

Η Ελλάδα θορυβήθηκε από τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης της Γιουγκοσλαβίας, καθώς θεωρήθηκαν ως πρόσχημα για τις μελλοντικές εδαφικές διεκδικήσεις έναντι της ελληνικής επαρχίας της «Βόρεια Ελλάδας », η οποία σχηματίστηκε στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορικής Μακεδονίας και επίσης επίσημα ονομάζεται« Μακεδονία ». Οι γιουγκοσλαβικές αρχές προώθησαν επίσης την ανάπτυξη της Μακεδόνικής  εθνικής ταυτότητας και της μακεδονικής γλώσσα . 

Κατά τη διάρκεια του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου (1944-1949), πολλοί Μακεδόνες (ανεξαρτήτως εθνικότητας), συμμετείχαν στο κίνημα αντίστασης του ΕΛΑΣ που διοργανώθηκε από το Ελληνική Κομμουνιστικό Κόμμα . Η οργάνωση ΕΛΑΣ και η Γιουγκοσλαβία είχαν καλή σχέση μέχρι το 1949, όποτε και διαφώνησαν εξαιτίας της έλλειψης υποταγής του Τίτο προς τη γενική ηγεσία του  Ιωσήφ Στάλιν .Μετά το τέλος του πολέμου, στους μαχητές του ΕΛΑΣ που κατέφυγαν στη νότια Γιουγκοσλαβία και τη Βουλγαρία δεν επιτράπηκε να επιστρέψουν στην Ελλάδα: παρά μόνο εκείνοι που θεωρούσαν τους εαυτούς τους Έλληνες, ενώ εκείνοι που θεωρούσαν τους εαυτούς τους Βούλγαρους ή Μακεδόνες αποκλείστηκαν. Τα γεγονότα αυτά συνέβαλαν επίσης στην κακή κατάσταση των γιουγκοσλαβικών-ελληνικών σχέσεων στη Μακεδονία.

Το 1990, η μορφή της κυβέρνησης  αλλάξε ειρηνικά από σοσιαλιστικό κράτος στην κοινοβουλευτική δημοκρατία . Οι πρώτες πολυκομματικές εκλογές έλαβαν χώρα στις 11 και 25 Νοεμβρίου και 9 Δεκεμβρίου 1990.Αφού η συλλογική προεδρία με επικεφαλής τον Vladimir Mitkov  διαλύθηκε, o Κίρο Γκλιγκόροφ έγινε ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος της Δημοκρατίας της Μακεδονίας στις 31 Ιανουαρίου του 1991. Στις 16 Απριλίου του 1991, το κοινοβούλιο ενέκρινε με συνταγματική τροπολογία την αφαίρεση του όρου " Σοσιαλιστική "από το επίσημο όνομα της χώρας, και στις 7 Ιουνίου του ίδιου έτους, το κράτος ονομάστηκε επίσημα Δημοκρατία της Μακεδονίας .

Στις 8 Σεπτεμβρίου 1991, η Δημοκρατία της Μακεδονίας πραγματοποίησε δημοψήφισμα , όπου 95,26% ψήφισε υπέρ της ανεξαρτησίας από τη Γιουγκοσλαβία, με την ονομασία   «Δημοκρατίας της Μακεδονίας». Στις 25 Σεπτεμβρίου 1991, η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας εγκρίθηκε επισήμως από το Μακεδονικό Κοινοβούλιο.. Ένα νέο Σύνταγμα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας εγκρίθηκε στις 17 Νοεμβρίου 1991.

Η Βουλγαρία ήταν η πρώτη χώρα που αναγνώρισε το νέο κράτος με το συνταγματικό της όνομα. Ωστόσο, η διεθνής αναγνώριση της νέας χώρας καθυστέρησε επειδή η Ελλάδα προέβαλε αντιρρήσεις για τη χρήση του ονόματος και άλλων Ελληνικών εθνικών συμβόλων καθώς και αμφιλεγόμενες διατάξεις στο σύνταγμα της Δημοκρατίας. Προς συμβιβασμό, τα Ηνωμένα Έθνη αναγνώρισαν την νέο κράτος με το όνομα «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας», το 1993.

Η Ελλάδα εξακολουθούσε όμως να δυσανασχετεί και επέβαλε αποκλεισμό εμπορίου το Φεβρουάριο του 1994. Οι κυρώσεις ήρθησαν το Σεπτέμβριο του 1995 αφού η ΠΓΔΜ άλλαξε τη σημαία της και τις πτυχές του συντάγματος που θεωρήθηκαν ότι  παρέχει στο νέο κράτος το δικαίωμα να παρεμβαίνει στις υποθέσεις των άλλων χωρών. Οι δύο γείτονες χώρες αμέσως προχώρησαν στην εξομάλυνση των σχέσεών τους, αλλά το όνομα του κράτους παραμένει μια πηγή τοπικής και διεθνούς διαμάχης

 Το κράτος εισήχθη στα Ηνωμένα Έθνη υπό την προσωρινή ονομασία "Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας", άλλοι διεθνείς οργανισμοί υιοθέτησαν την ίδια σύμβαση. Περισσότερα από τα μισά κράτη-μέλη του ΟΗΕ έχουν αναγνωρίσει τη χώρα ως Δημοκρατία της Μακεδονίας, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, ενώ οι υπόλοιποι χρησιμοποιούν την προσωρινή αναφορά "Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας" ή δεν έχουν θεσπίσει διπλωματικές σχέσεις με την ΠΓΔΜ.

Το 1999, ο πόλεμος στο Κοσσυφοπέδιο οδήγησε 340.000 Αλβανούς πρόσφυγες που προσπαθούν να ξεφύγουν από το Κοσσυφοπέδιο στη Μακεδονία, το γεγονός αυτό οδήγησε σε μεγάλο βαθμό αναστάτωσης της κανονικής ζωής στην περιοχή και απείλησε την ισορροπία μεταξύ Μακεδόνων και Αλβανών. Προσφυγικοί καταυλισμοί στήθηκαν στη Μακεδονία. Εν τω μεταξύ, στην Αθήνα  επέτρεψαν την χρήση της Ελληνικής Μακεδονίας ως διάδρομου διέλευσης για το ΝΑΤΟ προκειμένου να οχυρωθεί η περιοχή από μια πιθανή εισβολή της Σερβίας . Η Θεσσαλονίκη έγινε η κύρια αποθήκη για ανθρωπιστική βοήθεια στην περιοχή. Η ίδια η Δημοκρατία δεν ενεπλάκει στη σύγκρουση.

Η σερβική κυβέρνηση υπό τον Πρόεδρο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς συνθηκολόγησε και οι πρόσφυγες είχαν τη δυνατότητα να επιστρέψουν στο σπίτι τους υπό την προστασία των Ηνωμένων Εθνών. Ωστόσο, ο πόλεμος αύξησε την ένταση των σχέσεων μεταξύ των εθνικά Μακεδόνων και Αλβανών Μακεδόνων

Την άνοιξη του 2001 στα δυτικά της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, Αλβανοί αντάρτες οι οποίοι αυτοαποκαλούνται  «Εθνικός Απελευθερωτικός Στρατός»  πήρε τα όπλα. Απαίτησαν ότι το Σύνταγμα πρέπει να ξαναγραφτεί προκειμένου να κατοχυρώσει ορισμένα Αλβανικά συμφέροντα, όπως η γλώσσα. Οι αντάρτες δέχτηκαν υποστήριξη από  Αλβανούς που ανήκαν στην ελεγχόμενη από το ΝΑΤΟ περιοχή του Κοσσόβου, όπως και από Εθνικούς Αλβανούς αντάρτες της ζώνης μεταξύ Κοσσυφοπεδίου και υπόλοιπης Σερβίας. Οι περιοχές όπου διεξάγονταν οι μάχες βρίσκονταν μέσα και γύρω από το Τέτοβο , την πέμπτη μεγαλύτερη πόλη στη Δημοκρατία.

Μετά από μια κοινή ΝΑΤΟ-Σερβική καταστολή των Αλβανών ανταρτών στο Κοσσυφοπέδιο, η Ευρωπαϊκή Ένωση, ήταν σε θέση να διαπραγματευτεί την κατάπαυση του πυρός, τον Ιούνιο. Η κυβέρνηση θα δώσει μεγαλύτερα πολιτικά δικαιώματ στους Αλβανούς  και οι ομάδες των ανταρτών να εγκαταλείψουν οικειοθελώς τα όπλα τους στο ΝΑΤΟ. Η συμφωνία αυτή στέφθηκε με επιτυχία. Οι εθνικές σχέσεις έχουν βελτιωθεί σημαντικά από τότε, αν και σκληροπυρηνική φύση των δύο πλευρών ήταν μια συνεχής πηγή ανησυχίας.Στις 26 Φεβρουαρίου 2004, ο Πρόεδρος Μπόρις Τραϊκόφσκι σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα κοντά στο Μόσταρ ,στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη .

 Τον Μάρτιο του 2004, η Δημοκρατία της Μακεδονίας υπέβαλε αίτηση για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στις 17 Δεκεμβρίου 2005,η Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης  προκήρυξε τη Δημοκρατία της Μακεδονίας ως υποψήφια προς ένταξη χώρα. 

 Τον Αύγουστο του 2005, η Πολωνία έγινε η 112η χώρα, από 191 συνολικά μέλη του ΟΗΕ,  που αναγνώρισε τη Δημοκρατία της Μακεδονίας με το συνταγματικό της όνομα. Αντίθετα δεν έχει ακόμη επιτευχθεί μια μόνιμη συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Δημοκρατία της Μακεδονίας. Η τελευταία πρόταση που τέθηκε ήταν «Δημοκρατία Μακεδονίας των Σκοπίων» αλλά απορρίφθηκε από τη Δημοκρατία της Μακεδονίας. Ο μεσολαβητής του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς πρότεινε μια άλλη μορφή του ονόματος ( «Δημοκρατία της Μακεδονιας») η οποία θα πρέπει να χρησιμοποιείται από τις χώρες που έχουν αναγνωρίσει τη χώρα υπό την ονομασία αυτή όπως επίσης και από ινστιτούτα, ιδρύματα και άλλους οργανισμούς , ενώ η Ελλάδα θα μπορέσει να συνεχίσει να χρησιμοποιεί το όνομα «Δημοκρατία Μακεδονίας των Σκοπίων». Αυτή τη φορά η πρόταση απορρίφθηκε από την Ελλάδα.

Πηγή: http://www.historyofmacedonia.org