Τουρκία

Γενικά χαρακτηριστικά της χώρας και σύντομη αναδρομή  στη σύγχρονη ιστορία της. 

Σημαία: 

Μέλος του χώρου Σένγκεν: Όχι

Πρωτεύουσα: Άγκυρα

Συνολική έκταση: 780.580 km ²

Πληθυσμός: 71.517.100

Νόμισμα: Τούρκικη Λίρα

Θρησκεία:Μουσουλμάνοι 

 Πολίτευμα:Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία  
       
 Η ιστορία της σύγχρονης Τουρκίας ξεκινά με την ίδρυση της Δημοκρατίας στις 29 Οκτώβρη του 1923. Η κυβέρνηση σχηματίστηκε στην Άγκυρα με Πρόεδρο τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ τους συνεργάτες του. Μέσω των μεταρρυθμίσεων του Ατατούρκ ,  η χώρα γνώρισε μια περίοδο δυτικοποίησης η οποία περιελάμβανε τους τομείς της εκπαίδευσης, της θρησκείας και της δικαιοσύνης. Σημαντικές μεταρρυθμίσεις αποτέλεσαν η εισαγωγή νέου Ποινικού και Αστικού Κώδικα ενώ εγκρίθηκε το νέο εκσυγχρονισμένο Τουρκικό αλφάβητο. Επίσης, επετεύχθη αναγνώριση ισότητας των δυο φύλων μέσω της εξασφάλισης των πολιτικών δικαιωμάτων της γυναίκας.   Διάδοχος του Ατατούρκ μετά το θάνατό του στις 10 Νοεμβρίου 1938 ήταν Ισμέτ Ινονού . Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου , η Τουρκία διατήρησε ουδετερότητα τα με εξαίρεση τη συνθήκη μη επίθεσης με τη ναζιστική Γερμανία το 1941 , 4 ημέρες πριν οι  δυνάμεις του Άξονα εισβάλουν στη Σοβιετική Ένωση.Τον Φεβρουάριο του 1945, η Τουρκία κήρυξε τον πόλεμο στη Γερμανία και την Ιαπωνία , γεγονός που βέβαια δεν απέτρεψε την Τουρκία από το να ενταχθεί στα Ηνωμένα Έθνη τον Οκτώβρη του 1945.Το 1946, η κυβέρνηση Ινονού, που διοργάνωσε πολυκομματικές εκλογές, τις οποίες κέρδισε το κόμμα του, παραμένοντας  πρόεδρος της χώρας μέχρι το 1950. Η πραγματική πολυκομματική περίοδος αρχίζει το 1946 με την εκλογή του Δημοκρατικού Κόμματος .Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1950, όμως, η οικονομία άρχισε να αποτύχει και η κυβέρνηση εισήγαγε νόμους λογοκρισίας περιορισμό διαφωνία. Η κυβέρνηση έγινε μαστίζεται από υψηλό πληθωρισμό και ένα τεράστιο χρέος. Στις 27 Μαΐου 1960, η χώρα οδηγήθηκε σε ένα στρατιωτικό πραξικόπημα. Το πολιτικό σύστημα που αναδύθηκε μετά από το πραξικόπημα του 1960 ήταν ένα αποδομημένο σύστημα με ασταθείς κυβερνητικούς συνασπισμούς. Το 1971 ακολούθησε ένα ακόμα πραξικόπημα που είχε ως αποτέλεσμα την πτώση της κυβέρνησης Ντεμιρέλ και τη δημιουργία των ενδιάμεσων κυβερνήσεων.

Το 1974, κάτω από τις εντολές του πρωθυπουργού Ετσεβίτ και του θρησκευτικού Κόμματος Εθνικής Σωτηρίας , η Τουρκία πραγματοποίησε την εισβολή στην Κύπρο.

Οι κυβερνήσεις του Εθνικού Μετώπου, μια σειρά από συμμαχίες μεταξύ δεξιών κομμάτων, που ακολούθησαν το Ετσεβίτ δεν ήταν σε θέση να ασκούν τα καθήκοντά τους. Η αστάθεια στην πολιτική σκηνή και η κακή οικονομία οδήγησαν σε κλιμάκωση της βίας μεταξύ των υπερεθνικιστών και των κομμουνιστών στους δρόμους των πόλεων της Τουρκίας, αφήνοντας περίπου 5.000 νεκρούς κατά τα τέλη του 1970.

Ένα στρατιωτικό πραξικόπημα , με επικεφαλή τον Γενικό Κενάν Εβρέν , έλαβε χώρα το 1980. Στρατιωτικός νόμος επεκτάθηκε από 20 σε 67 επαρχίες της Τουρκίας .^]Μέσα σε δύο χρόνια, ο στρατός επέστρεψε την κυβέρνηση στα πολιτικά χέρια. Το πολιτικό σύστημα τέθηκε υπό μονοκομματική διακυβέρνηση υπό Τουργκούτ Οζάλ με το  Κόμμα της Μητέρας Πατρίδας (ANAP).Ο Στρατιωτικός κανόνας άρχισε να καταργείται στο τέλος του 1983. ^]Ειδικότερα, σε επαρχίες στο νότιο-ανατολικά της Τουρκίας είχε αντικατασταθεί από μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης . Το 1985, η κυβέρνηση καθιέρωσε, τοπικές παραστρατιωτικές πολιτοφυλακές στα χωριά, προκειμένου να αγωνιστούν ενάντια αυτονομιστικές ομάδες Κούρδων .

Από τον Ιούλιο του 1987, η Νοτιοανατολική Τουρκία υποβλήθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ένα μέτρο το οποίο διήρκεσε μέχρι το Νοέμβριο του 2002.Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η πολιτική αστάθεια επέστρεψε ενώ βραχύβια ανάσα έφεραν οι εκλογές του 1995.

Το 1997, ο στρατός απέστειλε υπόμνημα προς τον πρωθυπουργό  Ερμπακάν ζητώντας του να παραιτηθεί, πράγμα που εκείνος έκανε. Αυτό ονομάστηκε ένα μεταμοντέρνο πραξικόπημα.  Μια νέα κυβέρνηση σχηματίστηκε σε συνασπισμό του ΑΝΑΡ και το Δημοκρατικό Αριστερό κόμμα του Ετσεβίτ. Η κυβέρνηση επιφέροντας μια πολυπόθητη οικονομική μεταρρύθμιση, τη θέσπιση νομοθεσίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα , φέρνει την Τουρκία πιο κοντά στην Ευρωπαϊκή Ένωση .

Μια σειρά από οικονομικές κρίσεις οδήγησαν σε νέες εκλογές το 2002 , φέρνοντας στην εξουσία το συντηρητικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AK Party) του πρώην δημάρχου τηςΚωνσταντινούπολης , Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Το κόμμα εξασφαλίσει την έναρξη των διαπραγματεύσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση ενω κέρδισε και πάλι τις εκλογές του 2007. Οιεξελίξεις στο Ιράκ,οι κοσμικές και θρησκευτικές ανησυχίες, η παρέμβαση του στρατού στα πολιτικά θέματα, οι σχέσεις με την ΕΕ και τις Ηνωμένες Πολιτείες  και ο μουσουλμανικός κόσμος ήταν τα κύρια θέματα. Το αποτέλεσμα των εκλογών, το οποίο έφερε τις τουρκικές και κουρδικές εθνοτικές / εθνικιστικά κόμματα ( MHP και DTP ) στο κοινοβούλιο, θα επηρεάσει την προσπάθεια της Τουρκίας για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση . Το ΑΚΡ είναι η μόνη κυβέρνηση στην τουρκική πολιτική ιστορία που έχει καταφέρει να κερδίσει τρεις γενικές εκλογές στη σειρά με ένα αυξανόμενο αριθμό των ψήφων, ενώ ο Ταγίπ Ερντογαν παραμένει πρωθυπουργός μέχρι και σήμερα.

Πηγή:http://en.wikipedia.org