Γενικά χαρακτηριστικά της χώρας και σύντομη αναδρομή στη σύγχρονη ιστορία της.
Σημαία:
Μέλος του χώρου Σένγκεν: Όχι
Πρωτεύουσα: Τίρανα
Συνολική έκταση: 28.748 km 2
Πληθυσμός: 3,6 εκατομμύρια
Νόμισμα: λεκ
Θρησκεία:Μουσουλμάνοι (80%),Χριστιανοί (20%)
Πολίτευμα:Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία
Με τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οι κομμουνιστές
διεκδίκησαν με αρχηγό τον Ενβέρ Χότζα την ανάληψη εξουσίας της χώρας, την οποία
και τελικά πήραν τον Νοέμβριο του 1944 από
τους σοσιαλιστές που μέχρι εκείνη τη
στιγμή διοικούσαν. Η κυβέρνηση Χότζα παρέμεινε στην εξουσία μέχρι και τον
θάνατο του το 1985. Στο διάστημα της κυριαρχίας του η χώρα απομονώθηκε από τη
Δύση (Δ.Ευρώπη, Βόρεια Αμερική και Αυστραλία) και αργότερα από την
κομμουνιστική Ανατολή. Κάτω από τις πιέσεις για οικονομική μεταρρύθμιση(περαστρόϊκα)
από τη Σοβιετική Ένωση αλλά και των ΗΠΑ και Ευρώπης καθώς και την απειλή
εσωτερικής εξέγερσης, ο ηγέτης που ακολούθησε τον Χότζα, Ραμίζ Αλιά, υπέγραψε
τη συμφωνία του Ελσίνκι που αφορά στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μετά την υπογραφή της συνθήκης, η χώρα ανέπτυξε
έναν πιο Δημοκρατικό χαρακτήρα που προήγαγε την πολιτική έκφραση, με αποτέλεσμα
το 1992 να κερδίσει τις εκλογές με ποοστό 62% το νέο Δημοκρατικό Κόμμα και να
γίνει ο Σαλί Μπερισά ο πρώτος πρόεδρος της μετακομμουνιστικής περιόδου. Το 1996
το Δημοκρατικό Κόμμα προσπάθησε και πάλι να κερδίσει τις εκλογές, αυτή τη φορά
με απόλυτη πλειοψηφία, γεγονός που επέσυρε κατηγορίες για νοθεία. Ακολούθησε το
οικονομικό σκάνδαλο των πυραμίδων το οποίο σε συνδυασμό με τις υποψίες για
νοθευμένο εκλογικό αποτέλεσμα, δημιούργησε ένα κλίμα χάους και κοινωνικών
αναταραχών. Η κλιμάκωση των αναταραχών οδήγησε το λαό στην υπεξαίρεση όπλων από στρατιωτικές και
αστυνομικές βάσεις , γεγονός που οδήγησε τη χώρα σε κατάσταση στρατιωτικού
ελέγχου και έφερε την παραίτηση του Σαλί Μπερίσα το 1997. Η χώρα συνέχισε να
κλονίζεται από εσωτερικούς και εξωτερικούς παράγοντες. Οι βραχύβιες
σοσιαλιστικές κυβερνήσεις και το έντονο
μεταναστευτικό κύμα από το γειτονικό Κόσσοβο, συνέβαλαν στο κλίμα αστάθειας της
χώρας που επικράτησε μέχρι και την επανεκλογή του Μπερίσα το 2005, την οποία
και ακολούθησε η εκλογή του αντιπροέδρου του κόμματος του ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας
το 2007. Η σταθεροποίηση της πολιτικής
κατάστασης οδήγησε στην υποβολή αιτήματος
για ένταξη στην Ευρωπαϊκή ένωση και αποδοχή της Αλβανίας ως μέλος του ΝΑΤΟ το
2009.
Πηγές: http://www.albaniantourism.com/
http://el.wikipedia.org
Πηγές: http://www.albaniantourism.com/
http://el.wikipedia.org
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου